"ลูกไม่อยากไปโรงเรียน“ อาจเป็นความทุกข์ใจที่ลูกไม่เล่าถ้าเราไม่รู้วิธีถาม

"ลูกไม่อยากไปโรงเรียน“
อาจเป็นความทุกข์ใจที่ลูกไม่เล่าถ้าเราไม่รู้วิธีถาม
.
#วิธีสังเกตและพูดคุยให้ลูกเปิดใจเล่าสาเหตุที่ไม่อยากไปโรงเรียน บทความโดย #มัมมี่Bชวนเมาท์
.
ใครเคยเจอปัญหานี้บ้างคะ ลูกสาวมัมมี่B ช่วงหนึ่งในวัยประถมมีปัญหามาก เดี๋ยวปวดหัว เดี๋ยวปวดท้องขอหยุดเรียนบ่อยๆพาไปหาหมอก็ไม่เจอสาเหตุ
.
ในวันที่ลูกไม่อยากไปโรงเรียน คนเป็นพ่อแม่ทั้งห่วงและร้อนใจ ลูกไม่พูดแม่ก็ยิ่งคาดคั้นถาม ทำให้ลูกหงุดหงิดคิดว่าแม่จะว่าเขาโกหกหรือขี้เกียจ สุดท้ายกลายเป็นแม่ลูกทะเลาะกันเอง ทำให้สถานการณ์ทั้งที่บ้านและโรงเรียนยิ่งแย่ขึ้นไปอีก
.
#เมื่อเจอเหตุการณ์แบบนี้พ่อแม่ควรทำอย่างไร
อาการของเด็กที่มีเรื่องทุกข์ใจจนไม่อยากไปโรงเรียนในแต่ละคนนั้นต่างกัน บางคนอาจมีอาการทางกายเช่น ปวดหัว ปวดท้อง หรือเจ็บป่วยโดยไม่มีสาเหตุบ่อยๆ โดยอาการมักหายไปเมื่อได้หยุดเรียน ทำให้พ่อแม่อาจเข้าใจผิดคิดว่าลูกขี้เกียจหรือโกหก
.
ในเด็กบางคน พฤติกรรมและอารมณ์จะเปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัดเช่น เงียบและเก็บตัวจนผิดสังเกต หงุดหงิด โมโหง่าย ดูมีเรื่องในใจแต่ถามอย่างไรก็ไม่ยอมเล่า
.
#ทุกพฤติกรรมของลูกมีที่มาและสาเหตุเสมอ
ปัญหาที่ทำให้ลูกไม่อยากไปโรงเรียนอาจมาจากหลายสาเหตุ เช่น ง่วงเพลีย ถูกเพื่อนแกล้ง โดนรังแก ทะเลาะหรือถูกแอนตี้จากกลุ่มเพื่อน กลัวที่ครูดุ ถูกขู่ โดนล้อ เรียนไม่ทัน เป็นต้น
.
ซึ่งหากรู้สึก ”ปลอดภัย" ลูกจะเล่า เพราะที่จริงเขาต้องการ "ความช่วยเหลือ" จากพ่อแม่อยู่เช่นกัน
.
การที่ลูกยังไม่เล่าอาจไม่ใช่เพราะไม่ไว้ใจพ่อแม่ แต่ลูกอาจยังไม่รู้ว่าจะเล่าอย่างไร กลัวว่าจะเป็นภาระ บางคนอายว่าตัวเองจะดูอ่อนแอ หรือบางคนอาจกลัวว่าพ่อแม่จะห่วงมากเกินไปจนทำให้กลายเป็นเรื่องใหญ่บานปลาย
.
วันนี้ มัมมี่B จึงอยากแชร์แนวทางที่ใช้แล้วได้ผลจากประสบการณ์จริง เพื่อทำให้พ่อแม่เป็นพื้นที่ปลอดภัยที่ให้ลูกไว้ใจอยากเล่าและขอคำปรึกษา ซึ่งทำได้ดังนี้
.
#จัดการอารมณ์และความรู้สึกของตนเองก่อนช่วยเหลือลูก
เมื่อลูกไม่ยอมไปโรงเรียน เป็นเรื่องปกติที่พ่อแม่จะกังวลมากเพราะเป็นห่วงลูก แต่หากห่วงมากจนเกินไปอาจทำให้เรากลายเป็นฝ่ายกดดันลูกโดยไม่รู้ตัว เช่น คาดคั้นถาม ขึ้นเสียงดัง โกรธ โมโห หงุดหงิดที่ลูกไม่ยอมพูด ทำให้ลูกกลัวไม่กล้าเล่ามากขึ้นไปอีก
.
#รับฟังอย่างเข้าใจเสมือนเข้าไปนั่งในใจลูก
เมื่อพ่อแม่จัดการกับอารมณ์ตัวเองได้แล้ว ให้หาเวลาที่เราและลูกผ่อนคลายที่สุด เช่น ก่อนนอน โดยชวนลูกคุยด้วยความใจเย็น อ่อนโยน ในท่าทีที่พร้อมรับฟัง
.
#ฟังในเรื่องที่ลูกอยากเล่าไม่ใช่เราอยากรู้
ฟังเพื่อที่อยากจะเข้าใจความรู้สึกเขา มองในมุมของลูก ไม่ใช่ฟังเพื่อเร่งหาคำตอบที่เราอยากรู้ หรือรีบสอนเพื่อช่วยลูกแก้ปัญหา
.
“แม่เห็นว่าช่วงนี้ลูกไม่สบายบ่อยโดยเฉพาะวันที่ต้องไปโรงเรียน แม่เป็นห่วงลูกนะ มีอะไรที่ลูกไม่สบายใจ หรืออยากเล่าอะไรให้แม่ฟังบ้างไหม"
.
รอให้เป็นเย็นให้พอ ไม่คาดคั้นหากลูกยังไม่พร้อมที่จะเล่า
.
“แม่เข้าใจว่าบางเรื่องก็พูดยาก ถ้ายังไม่อยากเล่าไม่เป็นไร อยากเล่าเมื่อไหร่บอกแม่ได้เลยนะ แม่อยู่ตรงนี้ข้างๆลูกเสมอ"
.
#ถามคำถามปลายเปิดชวนลูกคิดหาทางออกไปด้วยกัน
การแสดงให้ลูกรู้ว่าเรายังคงมั่นใจในตัวเขา เชื่อมั่นว่าลูกจะแก้ปัญหาได้โดยมีพ่อแม่ดูแลอย่างใกล้ชิด พร้อมเคียงข้างช่วยเหลือทันทีเมื่อลูกต้องการ จะเป็นแรงใจทำให้ลูกรู้สึกปลอดภัยและเพิ่มความมั่นคงทางใจให้ลูกได้มาก
.
“ขอบคุณที่ไว้ใจเล่าให้แม่ฟัง เรื่องที่ลูกเจออยู่ไม่ง่ายจริงๆ ลูกอยากจะทำยังไงต่อหรืออยากให้แม่ช่วยอะไรบ้างไหม"
.
สำหรับลูกโรงเรียนคือ “พื้นที่แห่งการเรียนรู้” ไม่ใช่เพียงเรื่องวิชาการ แต่เป็นด้านสังคมและจิตใจด้วย
.
”การเรียนรู้ที่มีค่าที่สุด" คือ การที่ลูกได้เรียนรู้ทักษะการใช้ชีวิตร่วมกับผู้อื่น สามารถจัดการกับอารมณ์และความรู้สึกของตนเองเมื่อเจอปัญหา เรียนรู้หาทางแก้ไขได้ด้วยตัวเอง โดยจะมีบ้านและพ่อแม่ที่เคียงข้างเป็นพื้นที่ปลอดภัยให้กับเขาเสมอ
.
เพราะทุกช่วงชีวิตคือการเรียนรู้ เรียนรู้และเติบโตไปด้วยกันกับลูกนะคะ 

Positive Parenting Anywhere Anytime มาเลี้ยงลูกเชิงบวกกับ 'เน็ตป๊าม้า' หลักสูตรออนไลน์สอนเทคนิคการปรับพฤติกรรมเด็กเชิงบวก

Empower Families, Enrich Societies
เสริมพลังครอบครัว, สร้างพลังสังคม

#Netpama #เน็ตป๊าม้า #คัมภีร์เลี้ยงลูกเชิงบวก #เลี้ยงลูกเชิงบวก